Κοινωνικὴ καὶ κοινοτικὴ ζωὴ

Σ’ ὅλους  τοὺς νεολιθικοὺς οἰκισμοὺς τῆς εὐρύτερης περιοχῆς τοῦ Ἁλμυροῦ βρέθηκαν πήλινα εἰδώλια. Τὰ περισσότερα  ἀπὸ αὐτά, ὅπως συνήθως συμβαίνει καὶ σὲ ὅλους  τοὺς νεολιθικοὺς οἰκισμοὺς στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο, παρίσταναν γυναικεῖες μορφές. Πολύ   λιγότερα ἦταν ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα  παρίσταναν ἀνδρικὲς μορφὲς  ἤ ζῶα.

Ἡ ἐξήγηση τοῦ φαινομένου αὐτοῦ, κατὰ τὴν προσωπική μου ἐκτίμηση, ἔχοντας ὑπ’ ὄψη καὶ διάφορες  ἄλλες ἀπόψεις, πρέπει νὰ ἀναζητηθεῖ, ἄν ὄχι   ἀποκλειστικῶς καὶ μόνο, ὁπωσδήποτε στὸ μεγαλύτερο  ποσοστό τους,    στὸ δέος καὶ στὴν ἔκθαμβη στάση τοῦ νεολιθικοῦ ἀνθρώπου μπροστὰ στὸ θαυμαστὸ γεγονὸς τῆς γέννησης, τῆς δημιουργίας νέας ζωῆς, ἡ ὁποία  εἶναι κυρίως  ἀποκλειστικῶς γυναικεία δυνατότητα.

Ὁ   μεγάλος ἀριθμὸς τῶν   γυναικείων εἰδωλίων δὲν σημαίνει, δὲν μπορεῖ    νὰ σημαίνει, κατὰ τὴν ἐκτίμησὴ μας,  ὅτι  εἶναι ἀποκλειστικῶς ἀφιερώματα καὶ μόνο σὲ κάποια «Ἀνώτερη Δύναμη», στὴν θεὰ Γαῖα ἤ ἕνα εἶδος λατρευτικῆς ἀπεικόνισης τῆς θεᾶς Γαίας, ὡς προστάτιδας καὶ προσωποποίησης τῆς γέννησης καὶ τῆς δημιουργίας, ὅπως ὑποστηρίζεται ἀπὸ κάποιους  μελετητές. Διαβάστε περισσότερα