Ποιοτικὴ βελτίωση τῆς ζωῆς

Οἱ ἄνθρωποι τῆς Νεολιθικῆς Ἐποχῆς ἔχτιζαν τὴν μόνιμη κατοικία τους κοντὰ στὶς  κατοικίες ἄλλων κατοίκων, γιατὶ τὸ θεωροῦσαν ὠφέλιμο καὶ ἔνιωθαν  περισσότερη ἀσφάλεια. Ἔτσι δημιουργήθηκαν μικροὶ οἰκισμοί, οἱ νεολιθικοὶ οἰκισμοί,  καὶ  ἀποτέλεσαν μικρὲς κοινωνίες στὶς  ὁποῖες ἀναπτύσσονταν ἀναγκαστικῶς κοινωνικὲς σχέσεις καὶ ἐπαφές, ὠφέλιμες γιὰ ὅλους.  Γινόταν  κατανοητὴ ἀπὸ ὅλους   ἡ  ὠφελιμότητα ἀπὸ  τὴν συγκατοίκησή τους   στὸν ἴδιο χῶρο  ἀλλά καἰ ἡ ἀναγκαιότητα ὕπαρξης  καὶ γενικῆς παραδοχῆς κανόνων  κοινωνικῆς συμπεριφορᾶς, συμβίωσης  καὶ συνύπαρξης. Καὶ αὐτὸ ἦταν μεγάλη ἐξέλιξη σὲ σχέση  μὲ τὸν πλάνητα βίο τῆς Παλαιολιθικῆς Ἐποχῆς.

Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ καὶ μὲ τὴν συνεχῆ ἀνάπτυξη τῶν τεχνικῶν ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων γινόταν συνεχῶς καὶ πιὸ ἄνετη. Ἀντὶ νὰ ἀσχολοῦνται συνεχῶς μὲ τὸ  νὰ βροῦν ὁ καθένας καρποὺς καὶ διάφορες ἄλλες τροφὲς  ἀπὸ τὸ   γύρω τους φυσικὸ περιβάλλον γιὰ νὰ ἐπιβιώνουν, ἄρχισαν νὰ καλλιεργοῦν οἱ ἴδιοι τὰ κατάλληλα φυτὰ σὲ χωράφια κοντὰ στὰ σπίτια τους καὶ ἀντὶ νὰ κυνηγοῦν γιὰ νὰ πιάσουν ἤ νὰ σκοτώσουν τὰ ἄγρια ζῶα γιὰ νὰ παίρνουν τὸ  κρέας τους ἔτρεφαν δικά τους ζῶα στὶς  αὐλὲς τῶν σπιτιῶν τους. Διαβάστε περισσότερα