Οἱ ἀντιστασιακὲς δυνάμεις
«Χριστιανισμὸς» καὶ «Ἑλληνισμὸς»
Ἡ κατάσταση αὐτή, ὅπως ἀπεικονίζεται στὰ ὅσα ἀναφέρθηκαν παραπάνω γιὰ τὶς πολλὲς καὶ διαφορετικὲς μορφὲς τῆς Τουρκοκρατίας κατὰ τόπους καὶ κατὰ ἐποχές, κυριαρχοῦσε, σὲ γενικὲς γραμμές, κατὰ τὴν Τουρκοκρατία, καὶ στὴν περιοχὴ τοῦ Ἁλμυροῦ, ἐπὶ τέσσερες περίπου αἰῶνες, μὲ τὶς κατὰ τόπους, βεβαίως, καὶ κατὰ ἐποχὲς διαφορετικὲς μορφὲς της ὅπως αὐτὲς ἀναφέρθηκαν σὲ προηγούμενες σελίδες.
Σὲ μία πρώτη θεώρηση τῆς κατάστασης αὐτῆς φαίνεται πολὺ δύσκολο νὰ κατανοηθεῖ πῶς οἱ κατακτητὲς καὶ οἱ κατακτημένοι, οἱ Τοῦρκοι καὶ οἱ Ἔλληνες, δύο λαοὶ ἐντελῶς διαφορετικοὶ καὶ πολὺ ξένοι μεταξύ τους στὶς ἐθνικές, φυλετικές, γλωσσικές, ἱστορικές, θρησκευτικὲς καὶ πολιτιστικές τους μακραίωνες προγονικὲς καταβολὲς καὶ παραδόσεις τους, μπόρεσαν καὶ συνυπῆρξαν ἐπὶ τόσο μεγάλο χρονικὸ διάστημα, ἀπὸ τὸ ἔτος 1453, περίπου, μέχρι καὶ τὸ ἔτος 1821, διατηρῶντας ἄθικτη τὴν ἰδιαίτερη φυλετική τους ταυτότητα.
Καὶ ὅμως οἱ δύο λαοί, ἄν καὶ συνυπῆρξαν ἐπὶ τετρακόσια χρόνια, δὲν ἑνώθηκαν, δὲν ὁμοιοποιήθηκαν, ἔμειναν διαφορετικοὶ καὶ διαχωρισμένοι, ὅπως παραμένουν πάντοτε χωρισμένα τὸ λάδι καὶ τὸ νερό. Διαβάστε περισσότερα